Ken jij ook die dwingende innerlijke stem, die zich regelmatig laat horen, die jou bekritiseert, die jou duidelijk maakt wat je allemaal moet en je afbreekt? Is die stem zo sterk dat je denkt dat je die stem 'bent'? We hebben deze stem allemaal. Hij zit vooral in ons hoofd. Het is de stem van de innerlijke criticus.
Als hoogsensitief persoon heb ik een sterk ontwikkelde innerlijke criticus. Dat zorgt ervoor dat ik dikwijls te kampen krijg met (faal)angst, negatief zelfbeeld, eenzaamheid en depressieve gedachten en gevoelens.
Ik zie mijn innerlijke criticus als een veelkoppig monster, waar steeds maar hoofden aan groeien. Ik zie en hoor hem ook nu terwijl ik deze blog aan het schrijven ben. Hij wil namelijk dat ik de perfecte blog schrijf en de perfecte bijhorende meditatie opneem. Ik schrijf en herschrijf, zoek het internet af naar meer info, blijf schrappen en herwerken. En uiteindelijk weg enthousiasme en plezier.
Maar stel dat ik zou stoppen met schrijven, dan zegt die innerlijke criticus: 'hoe zwak ben jij, dat je nu al opgeeft". Herkenbaar?
Het is dus nooit goed in de ogen van de innerlijke criticus. Klopt. We willen die stem kwijt, we gaan er de strijd mee aan. Maar hoe hard we ook proberen, het lukt niet.
Maar hoe kan je er dan wel mee omgaan?
Door onze innerlijke criticus te leren kennen, herkennen en erkennen in zijn zorg voor ons.
Waarom is de innerlijke criticus in ons leven?
Voor mij was het een eyeopener om te ontdekken dat mijn innerlijke criticus eigenlijk het beste met mij voor heeft. Hij is er namelijk gekomen om mij te beschermen tegen verwachtingen, oordeel en kritiek van de ander (ouders, leerkrachten, vrienden, familie, de maatschappij, ...).
De innerlijke criticus ontstaat al in onze kinderjaren. We streven allemaal naar erkenning, liefde, warmte en aandacht en daarom proberen we aan alle verwachtingen te voldoen. Als we daar niet in slagen, zijn we verdrietig en gekwetst.
Om ons daar tegen te beschermen gaan we onszelf bekritiseren en veroordelen: 'ik ben dom, dik, lelijk, te lichtgeraakt, ...
En als we dan te maken krijgen met oordeel of kritiek, zijn we minder gekwetst, want 'we wisten het zelf al'.
Om nog eens mijn persoonlijke voorbeeld van daarnet te hernemen: mijn innerlijke criticus wil mij op dit moment terwijl ik mijn blog aan het schrijven ben beschermen tegen mogelijke oordelen en negatieve reacties van lezers. Hij wil mij beschermen tegen de teleurstelling als mijn blog dan toch geen succes blijkt.
In 4 stappen naar meer rust, eigenwaarde en zelfvertrouwen.
stap 1:
Leer de stem van je innerlijke criticus kennen en herkennen. Wat zegt deze stem? Wanneer is deze vooral actief? Lijken de uitspraken op die van iemand uit je familie of iemand die je goed kent? Tegen welke pijn wil de innerlijke criticus jou beschermen? Luister eens naar wie er zo bang is in jezelf.
Stap 2:
Neem je 'gekwetste kind' op de schoot en doe er heling op. Neem het zelf op voor je kwetsbare stuk. Dat kalmeert de innerlijke criticus.
Laat verwachtingen van anderen los. Besef dat je nooit goed kan doen voor iedereen.
stap 3:
Onderzoek wat jou eigen waarden en normen zijn. Wat vind jij belangrijk?
Het is helpend om hierbij contact te maken met je 'innerlijke wijze' of je 'hogere Zelf'. Deze kan je helpen en ondersteunen. En een tegenwicht bieden als de innerlijke criticus weeral eens tekeer gaat.
stap 4:
Bedank de innerlijke criticus voor zijn bezorgdheid. Naarmate je hem beter leert kennen, kan hij meer je maatje worden. Gebruik zijn opmerkingen om je kwetsbare stukken te helen en op die manier meer innerlijke rust, eigenwaarde en zelfvertrouwen te creëren.
Kun je wat steun gebruiken bij het herkennen en omgaan met je
innerlijke criticus? Wil je die kwetsbare stukken in jezelf laten helen?
